Hergebruikt Isolatieglas

In Nederland wordt elk jaar 70.000 ton glas uit gebouwen gesloopt. Dit gebeurt om de isolerende kwaliteiten van de gebouwschil te verbeteren of omdat het gebouw wordt gesloopt. Het uit gebouwen gesloopte glas wordt gerecycled tot glaskorrels die voor glaswol en verpakkingsmateriaal worden gebruikt. Recyclen is echter een matig circulaire strategie omdat het energie kost en er materialen verloren gaan.
Hergebruik van (isolatie-) glas heeft 3 milieutechnische voordelen:
1) Het maken van glas is een energie-intensief proces;
2) Zand begint een schaars bouwmateriaal te worden;
3) Glas wordt in toenemende mate geïmporteerd.
Nederland heeft de ambitie om in 2050 volledig circulair te zijn. Steeds meer opdrachtgevers eisen daarom dat in gebouwen hergebruikte materialen worden toegepast – isolatieglas hergebruiken past binnen deze eis. Bovendien hoeven de glasleveranciers bij hergebruik minder nieuw vlakglas in te kopen. Nu assembleren zij het door glasfabrieken gemaakte vlakglas tot isolatieglas. De inkoopprijs is door toenemende schaarste minder goed voorspelbaar.
Tijdens een aan deze RAAK-MKB subsidieaanvraag voorafgaand KIEM-HBO onderzoek is een strategie ontwikkeld waarmee de restkwaliteit van isolatieglas kan worden bepaald. Afhankelijk van die restkwaliteit kan het glas gerepareerd en geüpgraded worden, of moet het gedemonteerd worden. Hierbij worden de bruikbare delen hergebruikt voor nieuw isolatieglas. De kosten, de thermische kwaliteiten van het geüpgraded isolatieglas en de garanties moeten zowel bij gerepareerd/geüpgraded of gedemonteerd/geassembleerd isolatieglas vergelijkbaar zijn met die van nieuw HR-glas.
De technieken om isolatieglas te repareren, upgraden en/of te demonteren worden in dit onderzoek onderzocht, ontwikkeld en getest. Hiertoe is een consortium gevormd, bestaande uit professionals werkzaam bij bedrijven die betrokken zijn bij het maken en plaatsen van isolatieglas, bij het verwijderen van glas uit gebouwen, bij het onderzoek naar glas en bij de aanschaf van isolatieglas (gebouweigenaren).

Eindrapportage

Elk jaar wordt er in Nederland meer dan 90.000 ton vlakglas uit gebouwen
verwijderd, hoofdzakelijk om de isolatiekwaliteit van de gebouwschil te
verbeteren of vanwege sloop. Dit glas wordt gerecycled tot glaskorrels voor
producten zoals glaswol en verpakkingsmateriaal. Recyclen is echter een matige
circulaire strategie vanwege het energieverbruik en het verlies van hoogwaardige
materialen. Bovendien blijven glasleveranciers nieuw glas inkopen, waarbij veel
virgin grondstoffen worden verbruikt. Hergebruik van verwijderd glas in nieuw
HR++ isolatieglas is een milieuvriendelijker oplossing, dit onderzoek laat zien dat
dit mogelijk is.
Het hergebruik van isolatieglas heeft verschillende milieutechnische voordelen.
Allereerst is glasproductie een energie-intensief proces met hoge CO2-uitstoot.
Daarnaast wordt zand steeds schaarser als bouwmateriaal en is er een
toenemende import van glas. In het streven naar volledige circulariteit tegen
2050, eisen steeds meer opdrachtgevers het gebruik van hergebruikte materialen
in gebouwen. Hergebruikt isolatieglas vormt een belangrijke stap in het volledig
circulair maken van de gebouwde omgeving.
Om hergebruik te onderzoeken, heeft de Hogeschool van Amsterdam een
consortium gevormd met professionals uit de gehele bouwsector, van
glasverwerkende bedrijven, adviesbureaus, sloopbedrijven en aannemers tot
gebouweigenaren. Met dit consortium zijn strategieën ontwikkeld om oud
isolatieglas te upgraden naar de kwaliteit van nieuw HR++glas en om vlakglas na
demontage te hergebruiken in HR++glas. Daarnaast is er een methode
ontwikkeld om te bepalen of het technisch beter is om het isolatieglaspakket als
geheel te hergebruiken óf te demonteren en de glasplaten te hergebruiken in
nieuw isolatieglas. In de meeste gevallen bleek demonteren zinvoller vanwege de
leeftijd van het glas en/of verminderde argonconcentratie in de spouw.
Diverse partners hebben de strategieën om verwijderd isolatieglas te
hergebruiken commercieel geïmplementeerd. De resultaten zijn breed gedeeld in
publicaties en tijdens seminars, waarbij ongeveer 130 geïnteresseerde bedrijven
hebben geleerd hoe ze deze binnen hun eigen bedrijfsvoering kunnen integreren.