Innovatief procedé voor extractie van pectine uit uienschillen

Nederland produceert jaarlijks ca. 1,5 Mton verse uien. Bij de verwerking van uien ontstaan grote volumes aan droge uienschillen (vellen van buitenste rokken), een agro-reststroom die oploopt tot 30 Kton per jaar. In de praktijk worden uienschillen laagwaardig benut, of betaalt de producent afvoerkosten. Uienschillen bevatten echter meerdere waardevolle componenten (o.a. pectine, eiwitten en quercetine). Door middel van innovatieve bioraffinagetechnieken kunnen deze componenten worden ontsloten uit het onoplosbare en moeizaam te ontsluiten deel (vezelresidu) van deze reststroom. Dit dwarsboomt de valorisatie van deze componenten in hoogwaardige food- en chemieproducten. Omdat effectieve en bedrijfs-inpasbare procedés voor de bioraffinage van pectine in uienschillen momenteel ontbreken in het MKB projectconsortium, is de extractie en verwaarding van pectine uit deze grondstof problematisch. Om toe te werken naar een praktijkoplossing in dit project, worden de mechanismen die de onoplosbaarheid (hydrofobe) eigenschappen in droge uienschillen veroorzaken in kaart gebracht op basis van bestaande kennis en kunde. Vervolgens worden conceptuele bioraffinage-procedés ontworpen en getoetst voor effectieve extractie van pectine uit het residu van droge uienschillen. In het consortium, dat de waardeketen van reststroomproductie t/m afzet levensmiddelencomponenten beslaat, wordt actief kennis en ervaringen gedeeld en geïntegreerd m.b.t. reststroom-verwaarding, plantcelwanden, bioraffinage, chemische technologie en food ingredients met als doel om de circulaire verwaarding van uienschillen aan te jagen.

Eindrapportage

Nederland produceert jaarlijks ca. 1,5 Mton verse uien. Bij de verwerking van uien ontstaan grote volumes
aan droge uienschillen (vellen van buitenste rokken), een agro-reststroom die oploopt tot 30 Kton per jaar. In
de praktijk worden uienschillen laagwaardig benut, of betaalt de producent afvoerkosten. Uienschillen
bevatten echter meerdere waardevolle componenten (o.a. pectine, eiwitten en quercetine). Door middel van
innovatieve bioraffinagetechnieken kunnen deze componenten worden ontsloten uit het onoplosbare en
moeizaam te ontsluiten deel (vezelresidu) van deze reststroom. Dit dwarsboomt de valorisatie van deze
componenten in hoogwaardige food- en chemieproducten. Omdat effectieve en bedrijfs-inpasbare procedés
voor de bioraffinage van pectine in uienschillen momenteel ontbreken in het MKB projectconsortium, is de
extractie en verwaarding van pectine uit deze grondstof problematisch. Om toe te werken naar een
praktijkoplossing in dit project, zijn de mogelijke mechanismen die de onoplosbaarheid (hydrofobe)
eigenschappen in droge uienschillen veroorzaken in kaart gebracht op basis van bestaande kennis en
kunde. Vervolgens is er een conceptueel bioraffinage-procedé ontworpen en getoetst voor effectieve
extractie van pectine uit het residu van droge uienschillen. In het consortium, bestaande uit partners in de
reststroomproductie t/m afzet van levensmiddelencomponenten, werden kennis en ervaringen gedeeld en
geïntegreerd m.b.t. reststroom-verwaarding, bioraffinage, chemische technologie en food ingredients met als
doel om de circulaire verwaarding van uienschillen mogelijk te maken in de praktijk