Warmteverwaarding uit uienschil

Gebr. Van Liere uit Dronten verwerkt uien op grote schaal voor export. Het bedrijf heeft 10.000 ton aan reststromen per jaar, waarvan 2.000 ton aan uienschil. De schil wordt nu over het land uitgereden of naar de biovergister gebracht. Dit kost nog altijd een hoop tijd, energie en geld. Uit eerder onderzoek door Aeres Hogeschool Dronten, binnen een regeling van SIA (KIEM-VANG) is gebleken dat uienschil goed geperst kan worden, tot bijvoorbeeld briketten. Vervolgonderzoek wijst echter uit dat pelletiseren van uienschil meer perspectief biedt; de pellets kunnen namelijk worden toegepast als verwarmingsbron.
Op kleine schaal is al geprobeerd pellets te maken uit uienschillen. Dat is heel goed mogelijk, en ook hebben de pellets een prima verbrandingswaarde, welke is te vergelijken met de calorische waarde van stro of berm- en natuurgras. Echter, ligt de verbrandingswaarde van uienschilpellets wel lager dan de verbrandingswaarde van hout. Het is dus de vraag of de uienpellets kunnen concurreren met de houtpellets. Bovendien speelt duurzaamheid hier een grote rol. Steeds meer bedrijven willen (of moeten) over op duurzame energie en warmte. Zo zijn er ook diverse regelingen vanuit overheden om bedrijven en particulieren te stimuleren gebruik te maken van duurzame en/of hernieuwbare energie en warmte. Pellet systemen worden al op grote schaal gebruikt in de tuinbouw. Het probleem bij houtpellets is dat deze vaak van ver komen, en dat bossen en oerwouden en daarmee biodiversiteit hier erg onder te lijden heeft. Hierdoor rijst de vraag of er geen lokale alternatieven gebruikt kunnen worden in verbrandingsinstallaties. Bovendien leidt dit tot meer werkgelegenheid in Nederland en een lagere CO2-footprint van de sector. In een circulaire economie is het belangrijk om lokaal ketens in te richten voor zo ver mogelijk, en regionaal of internationaal als dat moet.

De productie van brandstoffen uit gewassen wordt als zeer kansrijk gezien. De agrarische sector kan hierin een sleutelrol vervullen. Agrarische reststromen kunnen niet alleen dienen als voedsel, maar ook als energiebron. De verwachting is dat installaties die agro-residuen als grondstof verbranden ook belangstelling hebben voor de uienschillen pellets. Kansen voor afzet lijken ook te liggen bij kolencentrales, welke vanaf 2024 (de oudste twee centrales) of 2030 (de overige centrales) over moeten naar een alternatief voor steenkool. Daarnaast speelt ook de beweging welke de uitfasering van aardgas betreft. Het commercieel potentieel lijkt daarmee zeer zeker aanwezig te zijn. De uienschilpellets bieden perspectief op zowel economisch als ook ecologisch en maatschappelijk gebied. Het is echter onzeker of de markt hier vraag naar heeft.
Op basis van het eerdere onderzoek (CE.02.056) is de volgende onderzoeksvraag opgesteld:
‘Hoe ziet het toekomstperspectief voor uienschilpellets voor de B2B markt eruit?’
De uitvoering van de haalbaarheidsstudie zal bestaan uit een aantal deelonderzoeken:
- Omgevingsanalyse - Marktonderzoek en behoeftebepaling - Financiële analyse
- Strategische opties in kaart brengen