Welke mechanismes van gedragsverandering kunnen reservisten hun digitaal gedrag in hun hele leven veiliger laten maken?

Digitaal gedrag in het privéleven van medewerkers van Defensie heeft een grote invloed op de veiligheid van Defensie. Ook als Defensie de beveiliging van de eigen systemen op orde heeft en medewerkers getraind heeft in het veilig gebruik van deze systemen, kunnen er nog risico’s ontstaan door gedrag van medewerkers in hun privéleven. Dit geldt in het bijzonder voor het digitale gedrag van reservisten. Zij hebben naast Defensie nog een baan. Defensie kan het digitale gedrag van reservisten in hun privéleven én hun andere baan niet zomaar reguleren, dat is juridisch niet mogelijk en ethisch niet wenselijk. In bestaande trainingen wordt deels geleund op verplichtingen en de sociale norm binnen Defensie. Deze mechanismes kunnen niet gebruikt worden als het om digitaal gedrag in het privéleven of bij de andere baan gaat. Reservisten kunnen mogelijk gestimuleerd worden om uit zichzelf hun digitaal gedrag aan te passen in hun hele leven via andere mechanismes. In dit project gaan we op zoek naar juridische en ethische toelaatbare, werkzame mechanismes van gedragsverandering. Daarmee leggen we de basis voor Defensie – en mogelijk andere beroepsgroepen - waarop zij nieuwe gedragsinterventies voor reservisten kan ontwikkelen. Dit doen we door te zoeken in wetenschappelijke literatuur en experts te interviewen. Vervolgens worden de gevonden mechanismes van gedragsverandering voorgelegd aan experts in focusgroepen om een bekrachtiging te krijgen over de werkzaamheid en toepasbaarheid voor trainingen voor reservisten. Parallel hieraan worden in morele beraden met (trainers van) reservisten ethische grenzen bekeken. Studenten recht buigen zich over de juridische grenzen. Het resultaat is een raamwerk van mechanismes van gedragsverandering die digitaal gedrag van reservisten bij Defensie, van privé tot zakelijk, veiliger laten maken ten behoeve van de veiligheid van Defensie.